İnsan ancak anladığı şeyleri duyar Hakkında Detaylar

Söylediklerinize dikkat edin; düşüncelere dönüşür. Düşüncelerinize dikkat edin; duygularınıza dönüşür. Duygularınıza dikkat edin; davranışlarınıza dönüşür. Davranışlarınıza dikkat edin; alışkanlıklarınıza dönüşür. Alışkanlıklarınıza dikkat edin; değerlerinize dönüşür. Değerlerinize dikkat edin; karakterinize dönüşür. Karakterinize dikkat edin; kaderinize dönüşür.

 

Akıl müstakil olsa ve vahiy ile beslenmezse, çok yanlışlara girebilir. O zaman her yanlışı doğru diye kabul edebilir. Bu nedenle burada kast edeceğimiz felsefe, vahiyden beslenmeyen ve müstakil düşünen felsefedir. Her şeye eğri bakan ve hadiselerin doğruluğunu saptıran bir gözlüğe sahiptir. Buna göre dinlerle barışık olmayan felsefe, “her şeyi çirkin, korkunç gösteren siyah bir gözlüktür. İman ise, her şeyi güzel, ünsiyetli gösteren şeffaf, berrak, nuranî bir gözlüktür.”

 

Felsefe, kâinatın umumunda görülen ve ilahi rahmet eseri olan yardımlaşmayı ve imdada cevap vermeyi görmeyip, yani ay ve güneşin canlıların imdadına koşmalarından tut, ta bitkilerin hayvanların yardımına ve hayvanların insanların ihtiyaçlarını yerine getirmek için koşmalarına bir anlam veremeyip, “hayat bir çarpışmaktır” diye hükmediyor. Buna karşılık Kur'an'ın talebeleri, göğüs kafeslerine sığmayıp tüm kâinata yayılan imanlarından aldıkları kuvvet ile şöyle bir soru ile onları köşeye sıkıştırıyor:

 

“Acaba kâinatın umumunda görülen o yardımlaşma cilvesinden olan yiyeceklerdeki atomların, pür şevk ile beden hücrelerinin beslenmeleri için koşmaları nasıl mücadeledir? Nasıl bir çarpışmaktır? Belki o imdat ve o koşmak, Kerim bir Rabb'in emriyle bir yardımlaşmadır.”

 

Felsefe, bir kısım zalim ve canavar ruhlu insanlar ile vahşi hayvanların fıtratlarını bozmalarından kaynaklanan bazı su-i istimallerini daima nazara verir ve kendisine göre haklılığını ispatlamaya çalışır. Bazı zalim insanların zayıflara ve çevreye verdikleri zararları ve vahşi hayvanların zayıf hayvanları parçalamasını daima gündeme getirmektedir. Buna birkaç maddede cevap vermek mümkündür:

 

1-İrade ve his taşıyan canlıların bir kısmı, kendilerine verilen serbestlik dairesini aşıp başkalarına tecavüz edebiliyorlar. Bu ise, onların fıtratlarını yanlış kullanmalarından kaynaklanmaktadır. Çünkü insanların birbirlerine zarar vermeleri, bütün dinlerde yasaklanmıştır. Ayrıca vahşi hayvanların helal rızıkları ölmüş hayvanların leşleridir.

 

2-On milyonu aşkın hayvan türü içerisinde bazı hayvanlar otlarla beslenirken, bazıları da et yiyici olarak tasarlanmıştır. Bunların tamamı rızıklanmaktadır. Dünyada hayret verici bir rızık taksimatı mevcuttur. Allah ( c.c.) her mahluka rızık arama ve kendisini doyurma hissi vermiştir. Etobur hayvanların arayıp ta bulmaları gereken rızık, ölmüş hayvanların leşleri olması gerekirken, yanlış edip canlılara da saldırıyorlar. Ama onların et yiyici olarak tasarlanmalarında büyük bir hikmet mevcuttur. Çünkü, sayısız hayvan cenazelerinin dünyanın her mekanında kokuşmuş bir halde bulunmalarını tasavvur etmek bile, korkunç bir manzara olurdu.

 

3-Felsefenin dediği gibi, “bu dünyada kuvvetli olan yaşar, zayıfların ise yaşamaya hakkı yoktur” kaidesi geçerli olsaydı, şu anda dünya üzerinde sadece kuvvetliler kalacaktı. Halbuki durum tersine işliyor. Çünkü kuvvetli olanları korumaya aldığımız halde sayıları gittikçe azalmakta, ama zayıf kabul ettiğimiz mahlûkata savaş açtığımız halde hala çoklukla yaşamaktadırlar. Birincisine dinozorlar, balinalar misal olduğu gibi, ikincisine meyve kurtları, tahtakuruları ve sinekleri örnek vermek mümkündür.

 

4-Mücadele ve çarpışmak zannedilen şeylerde bile büyük bir yardımlaşma eseri vardır. Çünkü, av peşinde olan hayvanların pençelerine takılan genellikle hasta, yaşlı ve cılız olanlardır. Zaten ilahi rahmet, genç ve kuvvetli olanlara avcı hayvanlardan kaçacak gücü vermiştir. Ayrıca bilim adamlarının müşahedesiyle, büyük balıkların musallat oldukları balıklar genellikle çelimsiz ve hasta olanlardır. Bundan da anlaşılır ki, avcılık yapan hayvanların vazifeleri bir nevi çöpçülüktür. Avladıkları türü, salgın hastalıklardan ve bazı pisliklerden kurtarmaktadırlar. Bu dahi başlı başına bir yardımlaşma örneğidir.