Laf anlatmaktansa Hakkında Detaylar

Sözler yerinde de bu gün sizlere Siyah üzerinden,laf anlatma , cahillik anlayamama yı konu aldık. Siyah , karamsarlıgı,tükenmişliği ,aydınlatıcısı, ümitsiz olanı ..her şeyin başlanğıcı ve bitişidir siyah .. laf anlatmakda aynen oyle bazen ..siyah sözler , laf anlatamama sözler.okuyup paylaşmak için derledik. sizlerin ilginize..

 

Siyah renklerin en asili, aynı zamanda en korkuncu, karamsarı, sonsuzu, canlısı, tükenmişi, aydınlatıcısı, 
ümitsiz olanı... Her şeyin başlangıcı ve her şeyin bitişidir siyah. Sonsuzluktur. Karanlıkta yol gösterir, 
aydınlıkta göz kamaştırır. Bütün bir evreni içine hapseder, fikirlerinizle beraber...

Umudun rengi siyah olunca Kör olmamak elde değil..

Aslında siyah bir renk değildir, siyah bir karamsarlık duygusudur. 

Siyah kötülüğün değil, sizin göremediğiniz, o hiç edilen hayatlarımızın rengidir.

Anlatmak istediğini değilde,anlamak istediğini anlayanlar için,söylenen her  söz fazladır.

Laf anlatmaktansa, 
yanlış anlaşılmayı tercih ettiğim zamanlardayım...

Çünki insan karşısına dürüstçe duygularını anlatmak
 isterken ne kadar çok konuşursa o kadar inandırıcılığından kaybediyordu.

İnsan denen şu bencil yaratığa başkalarının hayatlarını anlatmak hayati bir iş.

Ne kadar bilirsen bil, söylediklerın karşısındakinin anladiği kadardır..

Az sözde çok şey anlatmak zeki adamların harcı olduğu gibi, boş adamlar da tam tersine, çok konuşup bir şey
söylememek ustalığını gösterirler.

Kör bir insana rengi anlatmak ne kadar imkansızsa, cahil bir insana laf anlatmak da o
kadar imkansızdır.

İnsan ne kadar derin düşünürse düşünsün, sonunda kendini sığ bir gerizekalıya laf anlatmaya çalışırken buluyor.

Cahillerle tartışmayın, Ben hiç galip gelemedım..

Sadece olgun insanlar öğrenmeyi severler... Cahiller ise ders vermeyi tercih eder...

Anlaşılmak kaygısından çok anlamayı dert edinseydik,ne anlaşılmakta sıkıntımız olurdu ne de anlamakta.

Bazen bir şeyi anlatmak istersin ama uygun kelimeleri bir türlü bulamazsın.
Bazen de anlatacak milyonlarca kelimen varken anlatacak kimsen olmaz.

Karanlıkta göremeyenler "bizim" aramızda yollarını kaybedecektir.
Bu yüzden bizler kendi aydınlığımızla siyah olarak devam edelim. 

Aslında her insan birazda olsa yüreğinde siyah beyaz korkular taşır.

Söyledikleri ile eyledikleri arasındaki makas,
idrak ve takdir edilemeyecek bir oranda açılan kişinin akıbeti,
bir süre sonra kendine olan güvenini ve öz-saygısını kaybetmektir. Bu kayıp en nihayetinde kişiyi,
kendini temsil etmekten ziyade 'kendini oynamaya' mecbur bırakır.