Mahcup Niyazım Var- Yeni Ezgi Hakkında Detaylar

Nedesem acaba o kadar derin sölerle yazılıp söylenmiş kı hayran kaldım. Bir çok kalbi imanıyla dolu olan kardeşlerimizin kalblerinde olup da dile getirilmesi için emek harcayan kişilerden Allah razı olsun..

 

Eski yazıtlardan birinde şöyle yazar:

Kuzu dizlerinin üzerine çökerek annesini emer, karga yaşlı annesini besler, bunun adı saygılı davranmaktır.

Horoz şafak vakti öter, yaban kazları her bahar kuzeye ve her sonbahar güneye uçar, bunun adı söz tutmaktır.

Yaban kazı ve yeşilbaşlı ördek eşini kaybettikten sonra ölene kadar yeni bir eş bulmak istemez. 

Bu sadakat olarak adlandırılır.

Bir geyik iyi bir otlağa rastladığında bütün grubu oraya davet eder ve paylaşır, karınca yemek gördüğünde 

bütün koloniyi oraya çağırır, bunun adı adalettir.

Eğer bir insan bu erdemlere sahip değilse, hayvandan beter bir halde yaşıyordur.

 

MAHCUP NİYAZIM VAR - ezgi sozleri

 

Yolumu kaybettim kendi içimde 

Karanlık var, karanlıklar içinde

Senin yokluğunda zulmete mahkûm 

Hira’dan Güneş’i doğur üstüme

 

Derdim de Sen’dedir, dermanım Sen’de 

Beni bir başıma koma kendimle

Kulluk kemendini boynuma geçir 

Kulunum Efendim, Sana’yım bende (köle)

 

Sen ki tuğranı nakşettin rahmetten 

Yüreğimden tutup kendine çeksen

Duayla tutuşsa günahkâr elim

Serin selamet çıksam şu alevlerden

 

Gecenin sonunda gelsem huzura

Secdeyle perçemim bağlasam arşa

Kalbin yarasını Sana arz etsem

Göğün bengisuyu şifacım olsa

 

Ayetler taşıp düşse mushaftan

Cemre cemre muştu verse bahardan

Vahyin gövdesine dayasam sırtım

Kurtulsam bitmeyen yorgunluklardan

 

Yükümü sırtlanıp koyuldum yola

Meğer yük nefsimmiş hâlim ne ola

Boyun büküp çaresiz Sana geldim

Mahcup niyazım var ey Rabbim Sana

 

Göğün kovasını sal yüreğime

Çıkar beni dipsiz kuyularımdan

Sıdk pazarında sat birkaç dirheme

Kurtar beni sonsuz korkularımdan