Vefan yoksa bir insana Hakkında Detaylar

Şunu anladım ki insan bu dünyada herşeyi çok mükemmel öğrenebiliyor,ilim, bilgi, meslek. Kitaplar yazabiliyor, ekol olabiliyor.

 

Yalnız bir tek şeyi öğrenemiyor insan, Vefa'yı.

Vefa ezeli bir duygu belki de...

İnsanlara teşekkür etmesini bilmeyen Allah'a da şükredemiyor.

İnsana vefalı olamayan ezelde Allah'a verdiği mîsâk'ı da hatırlayamıyor.

Ezeli nasipsizlik belki de vefasızlık.

Neye yarar ki bu dünyada kendi gibi fânilerin takdirini kazanmak için yazmak, çalışmak ve yaşamak...

"Herkes kendi zannınca benim dostum oldu ama kimse içimdeki sırları araştırmadı." demiş büyük Pîr.

Kimbilir kaç durakta kaç vefasız indi gönül dünyasından.

İnsanın içinde taşıdığı en büyük sır MİSAK'ı.....

Vefayı (kalbin kalbe ebedî secdesini) bulan bu dünyada neyi kaybetmiş?

Onu kaybeden neyi bulmuş?

İnsanlara vefâlı olmak, ihânet etmemek, sırtını dönmemek, insan olmak ezelî nasip işi...

Bunu anlayınca artık kimseye gönül koyamıyor insan...

Okumak hatırlamak sadece...

Vefân yoksa bir insana... çiçeğe, eski hırkana... kırmışsan... incitmişsen.. yolda koymuşsan nicesini.. bırak, boşver okumayı yazmayı, nasipsizsin işte... Gönlün yok senin savur hepsini boşluğa...