Hep kendi dağlarıma tırmandım Hakkında Detaylar

Tırmanırken zirveden gözümü hiç ayırmasam da zor olan yerlerde ister istemez hep dinlendim.Bazen nefesim bazen dizlerimin dermanı bitti.

 

Kendimi kaybolmuş hissettiğim ya da nereye gidiyorum ki? Ya da sanırım olmayacak en iyisi pes edeyim dediğim anlarda bulduğum da çok oldu.

Şükür ki can dostlarım  şükür ki beni anlayan ve destekleyen  Yumuşak karnımızı bilen dostlarımızın ve sevdiklerimizin yanında kendimizi şifalandırmak,çoğaltmak, mükemmel olmasak da kabul görmek, yumuşacık ve derin bir şefkatin sıcaklığında iyileşmek çok ama çok büyük bir zenginliktir ve de bayramdır.  şükür ki hiç bitmeyen bir yaşama azmim var 

Bunları yaparken, yaşarken içimde hep taşıdığım genç bir ruh, dinmeyen bir merak, sımsıcak bir şefkat ve derin bir anlayış var.

En çok da olabileceklere ve yapabileceklerime duyduğum umudumu yitirdiğimde yaşlı hissettim kendimi.

Oysa yaşlı olmak hayatımızdan vazgeçmek aslında.

Bilmenizi isterim ki kendi dağlarıma çıkarken çektiğim tüm zorluklara da hep değdi.

Sonrası mı?

Sonrası hep hafiflik,

Sonrası hep şenlik,

Sonrası hep güzellik...

Aşkla hatırlatmak istedim 

İyi haftalar,

Sevgimle,